Friday 16 March 2012

প্ৰাৰ্থনা আৰু অনুনাথনা

                                   প্ৰাৰ্থনা

তুমি চিত্ত-বৃত্তি মোৰ        প্ৰৱৰ্ত্তক নাৰায়ণ
                   তুমি নাথ মঞি নাথৱন্ত |
চৰণ-ছত্ৰৰ ছায়া                      দিয়া দূৰ কৰা মায়া
                   কৰা দয়া মোক ভগৱন্ত ||৬০
তুমি মোৰ অন্তৰ্য্যামী                   তযু ভৃত্য ভৈলো আমি
                   জানি কৃপা কৰা হৃষীকেশ |
দান্তে তৃণ তুলি লঞো                   যিমতে সেৱাত ৰঞো
                  দিয়ো মোক সেহি উপদেশ ||৬১
তুমি ভক্ত-কল্পতৰু                 বাহিৰে ভিতৰে গুৰু
                 তুমি বিনে নাহি মোৰ আৰ |
কৃপা কৰা হে হৰি                       চৰণত ৰক্ষা কৰি
                দিয়া মোক সেৱা-ৰস-সাৰ ||৬২
তুমি হৰি কৃপাময়                      বাহিৰত গুৰু ৰূপে
                অনুগ্ৰহ কৰি আছা মোক |
অন্তৰ্য্যামী গুৰু ৰূপে                    তাকে সত্য কৰা মোৰ
                তযু নামে সদা ৰতি হৌক ||৬৩
হে ভগৱন্ত গুৰু                          তযু পদে মন মোৰ
                যিকালত থিতিক লভয় |
তোহ্মাৰ কৃপাত তেৱে                সমস্তে সাধন-শ্ৰম
                এৰাই সুখী হুইবাহো নিশ্বয় ||৬৪
হে প্ৰভু নৰহৰি                          তোহ্মাৰ চৰণ চুই
                প্ৰেমভাৱে স্মৰণ-দুৰ্ল্লভ |
যথাকথঞ্চি-ৰূপে                    অহৰ্নিশে প্ৰভু মোৰ
                 সুমৰণ হুয়োক সুলভ ||৬৫
হে প্ৰাণ-বন্ধু কৃষ্ণ                   কৃপাৰ সাগৰ হৰি
                 কৃপা-দৃষ্টি চাহিয়োক মোক |
সহজ বাসনা-ৰূপ                    শৰণ দিয়োক নাথ
                মোৰ অহঙ্কাৰ দূৰ হোক ||৬৬
নমো ৰাম কৃষ্ণ হৰি                      নাৰায়ণ নিৰঞ্জণ
                 নমো দেৱ দৈৱকী-দায়াদ |
পৰম অনাথ আমি                        তোমাৰ চৰণে নামি
                 মাগো প্ৰভু ভকতি-প্ৰসাদ ||৬৭
ব্ৰহ্ম হৰ পুৰন্দৰ                          আদি দেৱ নিৰন্তৰ
                 যত সদা পশয় শৰণে
                 আৰ আন নাহি ত্ৰিভুৱনে |
ভকতজনৰ বন্ধু                          তুমিসে কৰুণা-সিন্ধু
                মোৰ গতি তোমাৰ চৰণে ||৬৮
মায়াৰ নিগ্ৰহে মঞি                      পৰম আতুৰ ভৈলো
                প্ৰাণ যদুপতি জীৱন যদুপতি |
অনাথৰ নাথ হৰি                       তুমি কৃপাময় বিনে
                মোৰ আৰ নাহি আন গতি ||৬৯
হে প্ৰভু ভগৱন্ত                            ইটো সংসাৰত যত
                আছে পাপী তাৰ আমি সীমা |
চৰণে থাপিয়ো মোক                    পতিত-পাৱন নিজ
                দেখা কোন নামৰ মহিমা ||৭০
তোহ্মাত বিমুখ হৰি                     হৈবাৰ দেখিয়া মায়া
                মোৰ মতি কৰিলে মোহিত |
এৱে হৰি তযু পদে                         সেৱাতে যিমতে ৰহো
                হেন কৃপা কৰিতে উচিত ||৭১
নমো নমো নাৰায়ণ                      প্ৰসন্ন হুয়োক হৰি
                কৰিয়োক মায়াক নিৰ্য্যাণ |
আপুনাৰ মহিমাক                         আপুনি বেকত কৰি
                জীৱক কৰা পৰিত্ৰাণ ||৭২
তোহ্মাৰ মায়ায়ে হৰি                     কপট গুণক ধৰি
                মুহিয়াছে আহ্মাক সমুলি |
গুচায়োক মায়া স্বামী                      তোহ্মাৰ চৰণে আমি
                ভজিলোহে জয় জয় বুলি ||৭৩
মঞি অনাথক দায়া                        কৰহু পৰমানন্দ
                দাস বুলি ধৰিয়ো মনত
                থৈয়ো নিজ ভৃত্যৰ সঙ্গত |
আঞ্জুলি মুখত কৰো                        দান্তে তৃণ তুলি ধৰো
                কেশ ছিঙ্গি দেঞো চৰণত ||৭৪
অপৰাধ-বিনাশন                      তযু নাম নাৰায়ণ
                জানি নামে পশিলো শৰণে
                আন গতি নাহিকে মৰণে |
অপৰাধ ক্ষমা কৰি                          তুমি দয়াশীল হৰি
               মোক ৰক্ষা কৰিয়ো চৰণে ||৭৫
হে কৃষ্ণ হে বাসুদেৱ                          দৈৱকী-নন্দন হৰি
               নমো নন্দ গোপৰ কুমাৰ |
কৃপাময় শ্ৰীগোবিন্দ                           তযু পদ-অৰবিন্দ
              কৰো মই লক্ষ নমস্কাৰ ||৭৬
পদ্ম সম নাভি যাৰ                             প্ৰণামোহো বাৰম্বাৰ
               নমো দিব্য পদ্ম-মালা-ধাৰী |
নমো পদ্ম-সম-নেত্ৰ                       পদ যাৰ শতপত্ৰ
               নমো ভকতৰ ভয়-হাৰী ||৭৭
বসুদেৱ-সুত-কৃষ্ণ                          তুমি ভকতৰ ইষ্ট
               কংস-চাণুৰাদি-বিমৰ্দ্দন |
দৈৱকী-হৃদয়ানন্দ             জগতৰ গুৰু কৃষ্ণ
                তযু পাৱে কৰোহো বন্দন ||৭৮
মোৰ সম পাপী লোক                           নাহিকে ই তিনি লোক
                তুমি সম নাহি পাপ-হাৰী |
ই জানি গোবিন্দ মোক                         যে যুৱাই কৰিয়োক
                তুৱা পদে কৰোহো গোহাৰি ||৭৯
সহস্ৰ সহস্ৰ আতি                                 অপৰাধ দিনে ৰাতি
                কৰো মই মহামূঢ়জন |
আমি প্ৰভু তযু দাস                               আকে মানি জগবাস
                ক্ষমিয়োক শ্ৰীমধুসূদন ||৮০
ধৰ্ম্মক জানোহো মঞি                            তথাপি প্ৰবৃত্তি নাই
                অধৰ্ম্মতো নিবৃত্তি নোহয় |
হৃদি-স্থিত হুয়া তুমি            যেন কৰাবাহা স্বামী
                হৃষীকেশ কৰিবো তেনয় ||৮১
নজানোহো আৱাহন                              নজানোহো বিসৰ্জ্জন
                পূজা মন্ত্ৰ নজানো কিঞ্চিত |
এতেকে পৰমেশ্বৰ                                  দাস ভৈলো চৰণৰ
                মোৰ গতি সাধিবে উচিত ||৮২

                              অনুনাথনা
তোহ্মাৰেসে অবিদ্যায়ে                        আহ্মাক মুহিলে হৰি
                  নজানোহো তোহ্মাৰ তত্ত্বক |
তোহ্মাৰ চৰণে হৰি                             শৰণ পশিয়া সাৰ
                 কৰিলোহো তোহ্মাৰ নামক ||৮৩
হে কৃষ্ণ তুমি মাত্ৰ                                চৈতন্য-স্বৰূপ নিত্য
                  সত্য শুদ্ধ জ্ঞান অখণ্ডিত |
আৱৰ যতেক ইটো                              তোহ্মাৰ বিনোদ ৰূপ
                  চৰাচৰ মায়াৰ কল্পিত ||৮৪
তযু গুণ নাম হৰি                                কেৱলে নিৰ্গুণ মাত্ৰ
                 আৱৰ সমস্তে গুণময় |
একেক জানিয়া হৰি                              তোহ্মাৰ নামৰ মাত্ৰ
                কৰিলোহো সাৰ কৃপাময় ||৮৫

No comments:

Post a Comment