কেদাৰনাথ

মন্দাকিনী নদীৰ পাৰত কেদাৰনাথ অৱস্থিত | কথিত আছে - কুৰুক্ষেত্ৰ যুদ্ধৰ পিছ্ত দুখত ম্ৰিয়মান হৈ পান্ডবসকলে কেদাৰনাথলৈ যাত্ৰা কৰিছিল, মহাদেৱৰ দৰ্শন লভি ভাই-পুত্ৰ-গুৰু হত্যাৰ দুখৰ পৰা মুক্তি পাবলৈ |  কিন্তূ মহাদেৱে ম’হৰ ৰূপ ধাৰণ কৰি পান্ডবক ফাকি দিলে আৰু এজাক বনৰীয়া ম’হৰ মাজত সোমাই লুকাই থাকিল | কিবা এটা সন্দেহ কৰি দ্বিতীয় পান্ডব ভীমে এটা বুধি পাঙিলে |তেওঁ পাহাৰৰ এটা ঠেক বাটত দুটা শিলত দুই ভৰি মেলি থিয় দিলে আৰু নকুল-সহদেবক কলে ম’হজাক সেই বাটেদি খেদি আনিবলৈ | কথামতেই কাম |

 গোটেই ম’হজাক ভীমৰ ভৰিৰ তলেদি পাৰ হৈ গ’ল - কিন্তূ এটা ম’হ পাৰ নহ’ল | ভীমে বুজি পাই ধৰিব খোজোতেই ম’হতো অন্তৰ্ধান হ’ল আৰু মাত্ৰ পিছছোৱা ভীমৰ হাতত থাকি গ’ল | সেই ঠাইতেই পান্ডবসকলে শিৱৰ এটি মন্দিৰ নিৰ্মাণ কৰিলে |

ম’হৰূপী শিৱৰ শৰীৰৰ বাকী অংশ বেলেগ বেলেগ চাৰিঠাইত আবিৰ্ভাব হ’ল - তুংগনাথত আবিৰ্ভাব হ’ল বাহু, ৰূদ্ৰনাথত আবিৰ্ভাব হ’ল মুখমন্ডল, ম’ধ মহেশ্ৱৰত আবিৰ্ভাব হ’ল গাটো আৰু কল্পেশ্ৱৰত আবিৰ্ভাব হ’ল চুলিসহ শিৰ | এই চাৰিওঠাইতে শিৱৰ মন্দিৰ স্থাপিত হ’ল আৰু কেদাৰনাথ সহ এই পাঁচ ঠাই পাঁচ-কেদাৰ নামে জনাজাত হ’ল |

বদ্ৰীনাথৰ দৰে কেদাৰনাথ মন্দিৰো ঠান্ডাকালি বৰফৰে ধাক খাই যায় |